Η Ομάδα Λόγου της Δανειστικής Βιβλιοθήκης του Π.Σ. Εξαμιλίων συζητά με τον συγγραφέα Σπύρο Πετρουλάκη!

 

  

      Η Ομάδα Λόγου της Δανειστικής Βιβλιοθήκης του Π.Σ Εξαμιλίων έχει την τιμή να συνομιλεί με τον συγγραφέα Σπύρο Πετρουλάκη, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά που παρά τον περιορισμένο του χρόνο λόγω των παρουσιάσεων του νέου του βιβλίου, κατάφερε να ξεκλέψει κάποιες στιγμές και να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο μας. 

     Η συνομιλία αυτή είναι προπομπός της παρουσίασης βιβλίου που έχει οριστεί σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο ΚΟΥΚΙΔΑ για τις 11 Ιουνίου και ώρα 19:00 στο Πνευματικό Κέντρο Εξαμιλίων. Μέσω αυτής της συνέντευξης σας προσκαλούμε να ‘ρθειτε στο χώρο της Βιβλιοθήκης μας και να γνωρίσετε το νέο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη, την ΑΜΑΛΙΑ, καθώς και τον ίδιο τον συγγραφέα. Όλα αυτά βέβαια στις 11 Ιουνίου!
     Τώρα ας διαβάσουμε την συνέντευξη που ακολουθεί και ας έρθουμε λίγο πιο κοντά στην ΑΜΑΛΙΑ και στον δημιουργό της...

Δήμητρα Κωλέτη: Στην «Αμαλία» υπάρχουν σκηνές στις οποίες παιδιά αντιμετωπίζουν σκληρές και βίαιες καταστάσεις. Ως γονιός πώς διαχειρίζεστε τα συναισθήματα που σας γεννά η γραφή τέτοιων σκηνών; 

Ουσιαστικά μου είναι πολύ δύσκολο σαν άνθρωπος να αντιμετωπίσω τη βία και τα αρνητικά συναισθήματα που μου γεννά. Πάντα μου ήταν δύσκολο. Ωστόσο τη βία με όλες της τις μορφές την απαντάμε καθημερινά ολούθε. Στον δρόμο, στα σχολεία, στο διπλανό σπίτι, στο δικό μας! Είναι ένα φαινόμενο τραγικά συχνό και αν από καλή τύχη δεν το έχεις μπροστά σου, εσύ ο ίδιος, αρκεί απλά να ανοίξεις την τηλεόραση σου. 

Δήμητρα Κωλέτη: Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην συγγραφή της ΑΜΑΛΙΑΣ; Και πώς ξεπεράστηκε; 

Η δυσκολότερη στιγμή κατά την συγγραφή της Αμαλίας ήταν η συλλογή των στοιχείων. Στο τέλος του βιβλίου καταγράφω μια μεγάλη βιβλιογραφία στην οποία έχω ανατρέξει έτσι ώστε να καταλήξω στο ποια από αυτά τα στοιχεία θα χρησιμοποιήσω. Και λέω ότι είναι η δυσκολότερη στιγμή διότι ενώ είχα τεράστια δίψα για να ξεκινήσω το βιβλίο μου, το άφηνα να με περιμένει ώσπου να έχω προετοιμαστεί ανάλογα κι έτσι απερίσπαστος να αρχίσω να γράφω.

Αφροδίτη Δρίτσουλα: Δηλώσατε κάπου ότι όταν αναφέρατε στη σύντροφο σας το θέμα που διαπραγματεύεται το βιβλίο, εκείνη ήταν πολύ αρνητική. Πώς καταφέρατε να μην επηρεαστείτε από την άποψή της και συνεχίσατε τελικά στη γραφή του; 

Εδώ είναι το αστείο της υπόθεσης. Στην πραγματικότητα δεν ήταν αρνητική για το τι θα γράψω. Μου έχει μεγάλη εμπιστοσύνη και ξέρει ότι με ότι καταπιάνομαι θα κάνω τα πάντα ώστε το αποτέλεσμα να είναι τουλάχιστον ικανοποιητικό. Δίνω ψυχή και σώμα όταν κάτσω να γράψω ένα βιβλίο. Δίνω τα πάντα εκεί. Αυτό που δεν μπορώ να κάνω με ευκολία, είναι η ικανότητα να περιγράψω σε κάποιον τι περιέχει μέσα το βιβλίο μου και πως ξετυλίγεται η ιστορία. Εκεί ξυπνάει η δυσλεξία την οποία κουβαλώ από τα παιδικά μου χρόνια και τα κάνω μαντάρα. Όσα της ιστόρισα με την αφήγηση λοιπόν δεν της άρεσαν. Γι’ αυτό  έκατσα μπροστά στον υπολογιστή μου και στα χαρτιά μου και έκανα αυτό που αγαπώ να κάνω. Να γράφω, παρά να μιλώ. Άλλωστε αν δείτε το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο σε εκείνην, στη Μέμη, η οποία πίστεψε και αγάπησε την Αμαλία από την πρώτη στιγμή… ή  μάλλον από τη δεύτερη 😊 

Αφροδίτη Δρίτσουλα: Με ποιο κριτήριο επιλέγετε τα μέρη που διαδραματίζεται η υπόθεση του εκάστοτε βιβλίου σας; 

Κυρίως περιγράφω μέρη και τοποθεσίες που έχω επισκεφτεί και με έχουν ξεσηκώσει να τις κουβαλήσω μαζί. Στις βαλίτσες μου, στην καρδιά μου, στο μυαλό μου. Επιστρέφοντας στο σπίτι όλα αυτά τα όμορφα ή τα περίεργα, ακόμα και τα άσχημα τα τοποθετώ μέσα στις ιστορίες μου. Έτσι έκανα και με την Αμαλία που την τοποθέτησα στα δικά σας βουνά, στα βουνά της Ορεινής Κορινθίας που όταν τα πρωτοσυνάντησα τα λάτρεψα.

Ρούλα Δρίτσουλα: Το ότι εκδίδεται συχνά βιβλία σημαίνει ότι έχει ‘’έτοιμα’’ βιβλία στο συρτάρι σας; Αλήθεια πόσο καιρό σας παίρνει η συγγραφή ενός βιβλίου; 

Εκδίδω ένα μυθιστόρημα τον χρόνο οπότε μέσα σ’ αυτό το διάστημα του έτους έχω τη δυνατότητα να γράψω ένα ίσως και δύο μυθιστορήματα διότι είναι η αποκλειστική μου απασχόληση. Το οξύμωρο δε με την Αμαλία, το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, είναι ότι ενώ μου πήρε δυόμισι χρόνια αυστηρής μελέτης, η ιστορία κύλησε σαν νεράκι όταν κάθισα μπροστά στο πληκτρολόγιο.20 μέρες ήταν αρκετές για να γράψω αυτές τις 520 σελίδες. Μέσα μου η ιστορία ήταν καταιγιστική και ο ρυθμός που έρρεαν οι λέξεις ασύλληπτος για τις δικές μου συνήθειες. Την εξομολόγηση ας πούμε την έγραψα μέσα σε τρεισήμισι μήνες.

Ρούλα Δρίτσουλα: Είστε συγγραφέας, στιχουργός, προπονητής Taekwondo ενώ ασχολείστε και με την φωτογραφία Πως συνδυάζονται όλα αυτά; Αν σας ζητούσα να διαλέξετε μόνο μία από αυτές τις ιδιότητες ποια θα ήταν αυτή; Και γιατί; 

Ο άνθρωπος όταν έχει τη θέληση και τον χρόνο μπορεί να συνδυάσει τα πάντα. Για μένα δεν υπάρχουν καταστάσεις που ταιριάζουν ή δεν ταιριάζουν. Αν κάτι σου αρέσει μπορείς να το κάνεις. Αν κάτι δεν σου ταιριάζει το αφήνεις στην άκρη. Αν διάλεγα μόνο μία από τις ιδιότητες ή τις δραστηριότητές μου αυτό θα ήταν η μουσική

Κατερίνα Τσουκάτου.: Κάθε φορά που γράφετε ή διηγείστε στα παιδιά ξετυλίγεται πράγματι ένα κουβάρι που στην άκρη του υπάρχει ένας μυθικός θησαυρός; 

Κάθε φορά που γράφω για τα παιδιά γίνομαι άλλος άνθρωπος. Σκέφτομαι τα δικά μου παιδιά. Ενθουσιάζομαι, γελάω, παίζω και γίνομαι πολύ κατεργάρης διότι πάντα στην άκρη του νήματος έχω καλά φυλαγμένο έναν αμύθητο θησαυρό. Αυτός είναι η αγάπη μου για τα παιδιά.

Κατερίνα Τσουκάτου: Πιστεύετε ότι όσο περισσότερα λογοτεχνικά αναγνώσματα διαβάζουν τα παιδιά τόσο περισσότερο τονώνεται η αυτοπεποίθηση τους; 

Σίγουρα η φιλαναγνωσία είναι ένας από τους πιο καλούς  τρόπους για να δυναμώσουμε και να τονώσουμε τις αδύναμες πτυχές των παιδιών. Το βιβλίο λειτουργεί ως στήριγμα, δεκανίκι και ασπίδα σε κάθε ανιαρή επίθεση που μπορεί να δεχτούν παιδικές ψυχές. Προτρέψτε τα παιδιά σας στο διάβασμα και στην τέχνη για να έχουμε αύριο καλύτερους Έλληνες και καλύτερη κοινωνία.

Καλή αντάμωση.

****

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Δεν ξέρω αν πίσω από τα φαινόμενα ζει και σαλεύει μια μυστική, ανώτερή μου ουσία.

Κι ούτε ρωτώ, δε με νοιάζει».

Νίκος Καζαντζάκης

ΣHΜΕΡΑ:

Ένας serial killer εκτελεί τελετουργικά τα θύματά του, όλα ανήλικα κορίτσια, αφήνοντας ως υπογραφή μια κάρτα ταρό που απεικονίζει τον Πεντάκτινο Ιππότη.

Ο αστυνόμος Αριστείδης Καππαρός, αντιμέτωπος με τη δυσκολότερη υπόθεση της καριέρας του, κυνηγά τον δολοφόνο ισορροπώντας στα όρια του χρόνου.

Καθώς η κλεψύδρα αδειάζει, ζωές κρέμονται από μια λεπτή κλωστή…

35 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ, ΟΡΕΙΝΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑ:

Μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση της γιαγιάς της, η Αμαλία έρχεται αντιμέτωπη με μια ιδιότυπη κληρονομιά.

Ωστόσο, ούτε η ίδια γνωρίζει αν πρόκειται για ευχή ή κατάρα.

Το δάσος, που ως τότε ήταν το καταφύγιό της, πλέον δεν μπορεί να την κρύψει.

Τώρα τρέχει.

Για να σωθεί…

«Ιδιαίτεροι» άνθρωποι εξουσιάζουν τους αδύναμους.

Μπορούν να ορίσουν το Καλό και το Κακό;

Ο συγγραφέας παρασύρει τους αναγνώστες σε ένα μυστηριακό μονοπάτι σωστών επιλογών και πλάνης.

Άραγε ένα αχνό φως, σαν την καύτρα του τσιγάρου, είναι ικανό να φωτίσει αρκετά το σκοτάδι;

Βιογραφία Συγγραφέως:

Γεννήθηκα στην Αθήνα, έζησα στο Ρέθυμνο και στα Χανιά, από τα οποία κατάγομαι.

Ασχολούμαι με τη μουσική επαγγελματικά, παίζοντας ούτι, τραγουδώντας, γράφοντας μουσικές και στίχους για μένα και όλο τον κόσμο.

Έχω συμμετάσχει σε παραστάσεις και συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.

Παράλληλα είμαι ραδιοφωνικός παραγωγός στο Δίκτυο fm 91,5 στα Χανιά.

Τις καλύτερες ώρες μου τις περνάω παίζοντας με τα παιδιά μου, την Ειρήνη εννέα ετών που με διαβεβαιώνει ότι «εγώ θα βαριόμουν να διαβάσω τόσο μεγάλο βιβλίο», και τον Κωνσταντίνο, επτάχρονο κυνηγό δεινοσαύρων και άλλων μοχθηρών δράκων.

Γράφω και αφηγούμαι παραμύθια πειράζοντας τον κόσμο.

Ανακατεύω τα πράγματα και είμαι αυτός που βάζει τους ψύλλους στα άχυρα.

Είμαι προπονητής και Πανελληνιο­νίκης στο Taekwondo όπου κατέχω 6 Dan.

Έχω ασχοληθεί με τη φωτογραφία, την αναρρίχηση και τις καταδύσεις.

Το πρώτο μου CD με συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών είναι στα σκαριά.

Δήμητρα Κωλέτη